Roosendaal

Wat gebeurt er achter de dikke muren van de televisietoren?

Pepijn Vermunt Pepijn Vermunt

Geen spat veranderd en nog lang niet afgedankt. Niet gek voor een bijna zestigjarige die ook nog eens wereldberoemd is in zijn eigen stad. De televisietoren in Roosendaal werd gebouwd in 1961 en domineert sindsdien de skyline van de stad. Maar is de oude reus in deze tijd van digitale communicatie zo langzamerhand niet toe aan pensioen? “Nee hoor, nog lang niet”, klinkt het resoluut uit de mond van Matthijs Rietveld van eigenaar Cellnex.

Door: Erik Peeters

De 126 meter hoge toren in Roosendaal is met 23 andere televisietorens in Nederland eigendom van het bedrijf. Op een doordeweekse dag leidt Matthijs ons rond. De piepkleine onderhoudslift stopt op de dertiende verdieping op zo’n veertig meter hoogte. De ronde ruimte blijkt onderdak te bieden aan een datacenter dat gebruikt wordt voor clouddiensten.

De strakke hypermoderne inrichting staat in schril contrast met de jaren 60-uitstraling van de andere ruimtes. “Dit is een mooi verborgen geheim waar deze toren voor gebruikt wordt. Veel mensen weten het niet omdat we het over het algemeen stil houden. We vinden dat belangrijk voor de privacy van onze klanten,” legt Matthijs uit.

Matthijs Rietveld is eigenaar van Cellnex (foto: Erik Peeters)

Datacenters op de begane grond staan bekend als energieslurpers. Ze verbruiken veel stroom voor de koeling van de apparatuur. Dat nadeel heeft het datacenter in de toren niet. Door de dikke betonnen muren en de hoogte is het er kouder dan beneden. Bovendien wordt het koelwater op nog grotere hoogte gekoeld aan de buitenlucht. “Je moet het zien als een bovengrondse kelder. Wij hoeven nauwelijks mechanisch te koelen. Zelfs tijdens de hele warme zomer van vorig jaar, bleef de temperatuur hier vrijwel constant. Dit is dus een heel groen datacenter”, aldus Matthijs.

Genieten van het uitzicht

Enkele verdiepingen hoger krijgen we even de kans om van het uitzicht te genieten. In noordelijke richting zien we warempel de contouren van de Erasmusbrug. Iets verder naar het oosten zien we de toren in Loon op Zand. We komen tot de conclusie dat je op een onbewolkte dag tot wel veertig kilometer ver weg kunt kijken.

De televisietoren is veranderd in een datatoren. Het is een van de zeldzame, monumentale gebouwen die met zijn tijd mee is gegaan. Dat is ook precies de reden waarom hij nog heel lang zal blijven bestaan. En voor de vertrouwde radio natuurlijk. Vrijwel alle landelijke zenders en Omroep Brabant hebben zenders in de toren.

Matthijs: “Het zijn zeer sterke betonnen constructies. Voor mensen in Roosendaal voelt de televisietoren als thuiskomen. We kunnen het daarom bijna niet meer maken om deze torens te laten verdwijnen.”

Het uitzicht op het centrum van Roosendaal (foto: Erik Peeters)