Amerikaanse rivierkreeft op Fort de Roovere: ‘Hopen op een landelijke aanpak’

Amerikaanse rivierkreeften komen op steeds meer plekken in de regio voor. Eén van de plekken waar ze gezien worden is rondom Fort de Roovere in Halsteren. De kreeften vormen een steeds groter probleem. Maar de wetgeving om de invasie een halt toe te roepen ontbreekt. We gingen met ecoloog Michiel Cornelis van waterschap Brabantse Delta op zoek naar het beestje en vroegen hem wat precies het probleem is.

Met een waadpak aan en een schepnet in zijn hand loopt Michiel Cornelis de trap voor de Mozesbrug op. Eenmaal op het hoogste punt aangekomen, ziet hij dat de beroemde brug onder water staat door de hoge waterstand. Hij besluit zijn schepnet verderop uit te gooien.

“De rivierkreeft is een invasieve exoot. Dat betekent eigenlijk dat de soort hier is aangekomen met behulp van de mens. Ze zijn bijvoorbeeld met de scheepvaart met ballastwater meegekomen. Maar er zijn ook mensen die de kreeft vroeger in een aquarium hebben gehouden en na een tijd waren ze het diertje beu, en zijn ze in de sloot beland”, legt hij uit.

Een rivierkreeft legt tot wel 500 eitjes per keer, en kan zich dus erg snel voortplanten. Natuurlijke vijanden heeft de rivierkreeft nauwelijks.

Biodiversiteit

Zoveel kreeften vormen een probleem voor waterschappen en terreinbeheerder. “Ze knippen waterplanten kapot en maken holletjes in de oevers. Die oevers kunnen afkalven. Al dat zand dat vrijkomt maakt het water troebel waardoor er onvoldoende zonlicht op de bodem kan komen waardoor waterplanten onvoldoende kunnen groeien en er weinig biodiversiteit kan ontstaan.” Ook eten ze de larven van bedreigde amfibieën op.

Het scheppen met het net op Fort de Roovere heeft weinig effect. Regelmatig zitten er diertjes in het net, maar geen kreeften. Volgens de ecoloog komt dat door de hoge waterstand en de lage temperaturen. De kreeften kruipen dan weg en zijn moeilijk te vangen.

Wetgeving

Het waterschap zit met de handen in het haar. “Zelf kunnen wij er momenteel vrij weinig aan doen jammer genoeg. De rivierkreeften vallen onder de visserij wetgeving. En dat betekent dat enkel beroepsvissers aan de slag kunnen gaan om te gaan beheersen. We merken dat dit eigenlijk een weinig effectieve maatregel is. We zijn met de handen op de rug vastgebonden als waterschap. Momenteel is het Ministerie van LNV met name aan zet. Er is een motie in de Tweede Kamer aangenomen waarin wordt gepleit voor een landelijke aanpak.”

Uitgezet

Het inzetten van een kreeften-krabbensleuf zou een oplossing kunnen zijn. Dit is een metalen kist die over de hele breedte van de rivier of beek op de bodem wordt geplaatst. Aan de bovenkant van de kist zit een gleuf. De kreeften vallen in de gleuf en lopen vervolgens in een opvangbak. Als deze oplossing nu ingezet zou worden, dan ontbreekt de wetgeving om iets met de kreeften te doen. In theorie zouden ze dus weer uitgezet moeten worden.

Volgens Michiel Cornelis is het nog maar de vraag of de rivierkreeft überhaupt overal weg te krijgen is. De kreeften vangen om ze allemaal op te eten lijkt misschien een oplossing, maar dat is het niet. Dat heeft te maken met de enorme aantallen en de ongecontroleerde kwaliteit van de sloten.

Tijdens het opnemen van de reportage laat de Amerikaanse rivierkreeft zich niet zien. Volgens de ecoloog komt dat doordat de omgevingstemperatuur nu kouder is dan de watertemperatuur. “Dus dan blijven ze natuurlijk liever in het warme water.”