Buurtschap Markt plukt volop dahlia’s voor Corso Zundert: ‘Is een passie’
De passie voor het corso is groot. Het plukken, tikken en bouwen gebeurt met liefde voor de traditie en voor de gemeenschap. Het is dan ook erg druk op het bloemenveld van buurtschap Markt. Vrijwilligers lopen tussen de rijen dahlia’s om de mooiste bloemen te plukken.
Tussen het plukken door vertelt Ludo van Beek over buurtschap Markt in Zundert, waar hij al veertig jaar lid van is. “Ik ben ooit begonnen als bouwer”, begint hij. “Maar inmiddels ben ik coördinator op het bloemenveld. Het werk blijft mooi, al is het nu op een andere manier.”
Dahlia’s in alle kleuren
De dahlia’s zijn het kloppend hart van het corso. “Het is eigenlijk een tropische plant”, legt Ludo uit. “Je hebt ze in bijna alle kleuren die je kunt bedenken. En als een kleur niet bestaat, dan zijn ze tegenwoordig zo innovatief dat ze de bloemen zelfs kunnen spuiten. Maar dat is wel een beetje link: de jury kan je daar punten voor aftrekken, omdat het geen echte dahlia is.”
Dit jaar zijn er maar liefst twintigduizend bossen dahlia’s op het veld geplant. “Er blijven er altijd wel wat achter”, vertelt een vrijwilliger. “Dus we zijn uitgekomen op zo’n 18.500 bossen. Alles wordt met de hand geplukt. Elke week moet het hele veld leeg, anders hebben we de week erop geen bloemen meer. Donderdagmiddag beginnen we meestal met plukken, als de bloemen droog zijn. Ze moeten droog naar binnen, anders kunnen ze niet op de wagen getikt worden.”
Samen buurten en plukken
Het plukken is niet alleen hard werken, maar ook een sociaal gebeuren. “Het leukste is toch wel het sociale contact”, zegt een van de vrijwilligers lachend. “Lekker buurten en naderhand een pilske.”
Ook de jongere generatie doet mee. Een meisje vertelt dat ze hier nu drie dagen meehelpt. “Mijn moeder kwam hier via een kennis terecht, en zo ben ik mee gaan helpen. Het leukste vind ik dat ik af en toe mooie bloemen mee naar huis mag nemen.”
Afhankelijk van het weer
Het weer speelt elk jaar een grote rol. “Vorig jaar hadden we een goed veld”, herinnert Ludo zich. “We hadden geen wateroverlast, terwijl sommige buurtschappen compleet onder water stonden.”
Dit jaar is het precies andersom: de velden staan overvol met prachtige bloemen. “We gaan er wel veel overhouden, die dan jammer genoeg op de composthoop belanden.” Ludo haalt zijn schouders op. “We zijn voor een heel groot deel afhankelijk van het weer. Dat kan je niet sturen. Er is elk jaar wel iets, te veel regen of te weinig zon. Maar daar kunnen we dan weer lekker over zeuren met z’n allen.”