Dichters dragen eigen werk voor tijdens tiende poeziëwandeling in Zundert

Vrienden van Poëzie organiseerde zaterdag de jaarlijkse poëziewandeling door de Buyssche Heide. Een jubileumseizoen voor de organisatie, want het is de tiende keer dat de tocht gehouden wordt. Meer dan honderd mensen kwamen bijeen om in de natuur naar verschillende gedichten te luisteren.

“Dit is het beste weer wat we ooit hebben gehad, we hebben een seizoen zelfs sneeuw gehad”, vertelt Stan van Looveren, een van de organisatoren. Hij verwacht dat er dit jaar meer mensen dan normaal mee zullen wandelen. “Normaal zijn er rond de honderd mensen, maar dit jaar verwachten we er door het jubileumseizoen meer.” De eerste vijftien mensen stonden al een kwartier voor de start klaar.

Op de route, van circa vier kilometer, staan zes dichters. Alle dichters zijn vrij in het kiezen van hun eigen gedichten. Dat maakt het volgens Van Looveren ook toegankelijk voor iedereen om mee te lopen met de wandeling. De teksten variëren van korte, luchtige thema’s tot aan lange, gevoelige onderwerpen. De Belgische en Nederlandse dichters bestaan uit Frans August Brocatus, Ad de Klerk, Mariëtte Veraert, Floor Sprenger, Staf Van Riel en Neel Vermeiren.

Oorsprong wandeling

Elf jaar geleden is de wandeling bedacht door Van Looveren en voormalige uitbaatster Karin, van café Den Anker, maar door corona is er één jaar niet gelopen. De oude bazin vroeg aan Van Looveren om een tocht uit te stippelen en daarbij een gedicht te schrijven. “Zo doende hebben we, met elf van de mensen die er nu ook zijn, de eerste tocht gelopen” Vandaar dat het café ook altijd het beginpunt is gebleven van de wandeling.

Mensen uit de gehele regio komen voor de tocht naar Zundert toe. Zo is er een stel uit Antwerpen die via een lokaal krantje over de poëzieroute te weten zijn gekomen. Ook twee mannen uit de buurt van Helmond kwamen speciaal naar Zundert voor de wandeling. “We hebben een beetje een warm gevoel bij Zundert. We komen bijvoorbeeld ook altijd naar de Corso, dus we houden een beetje in de gaten wat hier gebeurt”, vertellen ze.

Niks met poëzie

Maar echt verstand van poëzie hebben de mannen niet. “Ik durf het bijna niet te zeggen… Ik laat mij verrassen, maar ik heb weinig met poëzie. Je moet je gewoon laten inspireren, dat is het.”

Volgens Frans August Brocatus, een van de dichters, hoef je ook geen verstand van gedichten te hebben om de route mee te lopen. “Je hoeft geen poëzie-lezer te zijn om van deze wandeling, waarin gedichten worden voorgedragen, te genieten. De mensen kunnen over het landschap kijken terwijl ik de gedichten voorlees. Dus dat is een meerwaarde; de invloed van de natuur, de stilte, de vogels, de wind, de geluiden die je hoort. Dat geeft meer sfeer aan de gedichten natuurlijk.”