Fred en Piet al vijftig jaar vrijwilliger bij Staatsbosbeheer: ‘Liefde voor de natuur drijft ons’

Een bijzondere mijlpaal voor Fred Hoogstede (77) en Piet van Oeffelen (82). De twee natuurliefhebbers zetten zich al vijftig jaar vrijwillig in voor Staatsbosbeheer. Dinsdag werden ze tijdens een klusdag bij Titurel in Putte in het zonnetje gezet voor hun jarenlange inzet.

In 1975 begonnen Fred en Piet met hun vrijwilligerswerk, en sindsdien is het een vast onderdeel van hun leven geworden. “Op zaterdagochtend gaat om half zeven de wekker, ontbijten, spullen klaarmaken en om kwart over acht zijn we op het land”, vertelt Piet. Hun voornaamste taak is het onderhouden van natuurgebied Everland, een weidegebied tussen Nispen en Roosendaal met ruim 450 knotwilgen.

De liefde voor de natuur en de onderlinge sociale banden maken het vrijwilligerswerk waardevol, legt Hoogstede uit. “Het is niet alleen het buiten zijn, maar ook de mensen die je goed kent, waar je goed mee omgaat. Dat maakt het mooi.”

Jaarlijks komen ook de bewoners van woonzorgcomplex Titurel een handje helpen met het knotten van de wilgen op Everland. Dit jaar was het gebied te nat en werd er een klusdag georganiseerd op landgoed Bieduinen, waar Titurel gevestigd is.

Van mij mag alles en hoeft er niks

Door de jaren zagen de jubilarissen de Titurel-groep flink groeien. “We begonnen met een man of zeven, alleen maar mannen”, herinnert Van Oeffelen zich. “Maar nu, na zoveel jaren, komen ze met 35 personen, waaronder vrouwen.” Er wordt hard gewerkt, maar er is ook tijd om te genieten van de natuur en elkaars gezelschap. “We doen een dag in de natuur, lekker buiten bezig zijn, we kunnen vuurtje stoken. Van mij mag alles, er hoeft niks!”

Waardering

Op deze feestelijke dag kregen Hoogstede en van Oeffelen de titel Ere-vrijwilliger bij Staatsbosbeheer, samen met een plaquette, een boom en een houtsnijwerk als erkenning voor hun inzet. “We zijn heel vriendelijk toegesproken”, zegt Hoogstede trots. “We hebben mooie cadeaus gekregen en vooral heel veel waardering. Dat is meer dan voldoende.” Van Oeffelen sluit af met een dankbare glimlach: “Heel, heel dankbaar.”