Kees verzamelt cactussen en heeft er al meer dan 1500

Een uit de hand gelopen hobby. Zo noemt Helma Goossens de cactusverzameling van haar partner Kees van Agtmaal. In een kas net buiten Roosendaal heeft Kees namelijk in een kleine drie jaar tijd, meer dan 1500 cactussen en vetplanten verzameld. En als het aan hem ligt komen er nog een heleboel bij.

Ze gaan samen iedere dag vanuit hun woonplaats Nispen wel even langs de kas om bij de cactussen te kijken. Een taakverdeling hebben ze niet echt, meent Kees. Maar daar is Helma het niet helemaal mee eens. “Ik ruim vooral op en zorg dat het netjes blijft.” Kees houdt zich voornamelijk bezig met de zorg van de vele cactussen en vetplanten.

Wie denkt dat cactussen makkelijk te verzorgen zijn, komt bedrogen uit. “Het is best een werk hoor”, zegt Kees. Hij loopt naar een werkbank vol kleine plantjes. “Hier stek ik vetplantjes. Dat doe ik door een blaadje van een al bestaande vetplant af te snijden, deze te drogen en na één of twee weken in een potje met grond te steken. Daar groeien dan weer nieuwe plantjes uit.” In kleine potjes zijn verschillende kleine vetplantjes te zien. “Kijk”, zegt hij terwijl hij een grotere schaal met daarin een stuk of tien verschillende vetplantjes pakt. “Deze heb ik vorig jaar allemaal gestekt.”

Ze groeien best wel langzaam.

Iedere zeven tot tien dagen geeft hij zijn cactussen water. “En op deze tafel staan cactussen die ik vorig jaar zelf heb gezaaid”, wijst hij aan. Ze zijn piepklein. “Ze groeien dus best wel langzaam.” Tussen zijn volwassen cactussen staan ook een aantal cactussen die hij heeft ‘gered’. “Die vond ik terwijl ze bijna dood waren, en dan lap ik ze weer op. Dat vind ik leuk om te doen.” Ook ent Kees zijn cactussen. Dat betekent dat hij twee verschillende cactussen op elkaar laat groeien. “Dat heb ik allemaal geleerd van andere cactuskwekers.”

Kees zijn liefde voor cactussen is ontstaan dankzij zijn liefde voor Helma. “Ze gaf me voor mijn verjaardag een keer een plateautje met drie kleine cactussen erop. Toen dacht ik: ik ga extra cactussen kopen en heel dat plateau vullen.” Inmiddels kan Kees wel honderden plateaus vullen met zijn enorme cactuscollectie. “Het is echt zijn ding geworden”, zegt Helma. “En ik ben er een beetje in meegegaan.”

Ik ben het jongste lid van de cactusclub.

Want naast het verzorgen van de cactussen trekken Kees en Helma er in de weekenden regelmatig op uit. Zo bezoeken ze tuincentra, of gaan ze op excursie bij andere cactuskwekers. Ook zit Kees bij een cactusclub in Etten-Leur. “Niet dat er veel leden zijn hoor”, bekent hij. “Ik ben de jongste.” Kees is halverwege de zestig.

Een echt doel met de cactussen hebben Kees en Helma eigenlijk niet. “We zien wel”, zeggen ze dan. Ondanks dat de kas vol is, kunnen er nog veel meer bij komen volgens Kees. Een cactus weggooien doet hij bijna nooit. En er een weggeven voor een verjaardag bijvoorbeeld eigenlijk ook niet. “Dan koop ik er wel een in de winkel, en geef ik die.” Helma vult aan: “Zijn cactussen zijn gewoon zijn kinderen, die doe je niet weg.”