Laatste vastenavend als opperschooier voor Guido Elzakkers

Guido Elzakkers is een bekend gezicht binnen de Bergse vastenavend. Al dertien jaar rijdt hij met zijn schooiwagen mee met de intocht en optocht. Maar dat zal dit jaar voor de laatste keer zijn. De opperschooier heeft besloten afscheid te nemen van zijn rol: “Het is tijd om het door te geven.”

Geld gooien in de schooiwagen. Voor Guido is er als kleine jongen niks leuker dan dat. “Van pa en ma kregen we wat kleingeld en dat mochten we dan gooien.” Dat is volgens Guido ook nodig, want zo blijft de vastenavend in stand. “De vastenavend kost nogal wat centjes en zo kreeg ik het gevoel dat ik daar ook wat aan bijdroeg.”

Maar zelf op de wagen staan, dat had hij als kleine jongen nooit durven dromen. “Ik keek eigenlijk altijd naar ze op, want die konden praten als Brugman”, gaat hij verder. “Je hoorde ze al van ver aankomen en zo wist je precies; het gaat van start.”

Opperschooier

Het was daarom ook geen lastige beslissing voor Guido toen hij voor de rol als opperschooier gevraagd werd. “Ik heb er nog geen vijf minuten over hoeven nadenken.” Hij is benaderd door de financiële commissie van Stichting Vastenavend. “Ik kreeg een telefoontje of ze langs konden komen en even later stonden ze ineens voor mijn deur. Met de vraag of ik opperschooier wilde worden.”

Ik voelde me net Mozes.

In 2012 rijdt Guido voor het eerst op de schooiwagen. “Ik stond er met knikkende knieën.” Gelukkig ging het allemaal goed. “Ik voelde me net Mozes. De menigte die eerst midden op straat stond, maakte de weg vrij en wij konden zo doorrijden.”

De opperschooier doet tijdens carnaval meer dan alleen op de wagen rijden. “Ik breng ook de schooibrieven en de vastenavendkrant rond. Dat hoort er voor mij allemaal bij.”

Cirkeltje rond

Ondanks dat Guido het al die jaren met plezier heeft gedaan, stopt hij na dit seizoen als opperschooier. “Mijn vader heeft me bij mijn eerste intocht nog gezien op de schooiwagen. Na de optocht is hij helaas overleden”, vertelt hij. “Ook heb ik nu een kleindochter die mij voor de eerste keer tijdens de in- en optocht op de schooiwagen kan zien staan. Het cirkeltje is voor mij rond.” Hij gaat het stokje overdragen.

Maar stilzitten gaat Guido zeker niet. “Ik zit ook nog bij een bouwclub. Ik vermaak me wel.” Ook geeft hij aan lekker te gaan dweilen met zijn kleindochter en samen met haar een muntje in de schooiwagen te gooien.