Marieken de Lange schrijft boek over falende jeugdorganisaties
Marieken de Lange uit Hoogerheide heeft een boek geschreven over het falen van jeugdzorgorganisaties. Ze heeft haar boek ‘Farahilde, reizende strijdster’ aangeboden aan Tweede Kamerlid van GroenLinks, Lisa Westerveld.
Het boek heet ‘Farahilde, reizende strijdster’ en gaat over de dochter van De Lange. Het meisje heeft hulp nodig, omdat haar vader een narcist is. Maar haar probleem past niet binnen de protocollen van jeugdorganisaties. Daardoor maken hulpverleners slechte beslissingen die het kind helemaal niet helpen. Tot boosheid en verdriet van haar moeder. Daarom schreef De Lange een boek: om aandacht te vragen voor kinderen die buiten de standaard protocollen vallen.
Kinderen lijden onder systeem
Hoogerheide kent De Lange waarschijnlijk vooral als raadslid voor Algemeen Belang Zuidwesthoek in de gemeente Woensdrecht. Of als directeur en vitaliteitscoach van CentrumFIT. Maar ze is ook moeder van Farahilde en nu dus ook gepubliceerd schrijver. Schrijver met een doel: “Er zijn wat mij betreft nog te veel weeffouten in een zorgsysteem waarvan ik denk ‘daar lijden kinderen onder’. Ik heb daar mijn eigen dochter onder zien lijden en dat wil ik anders.”
In haar boek beschrijft De Lange hoe zij en Farahilde te maken krijgen met meerdere organisaties binnen de jeugdzorg. Gezinsvoogden, raadsonderzoekers, therapeuten. Allemaal professionele hulpverleners die voor het kind zouden moeten opkomen, maar die vast zitten in protocollen, budgetten en aannames. De Lange voelde zich vaak alleen, een roepende in de woestijn. Ze wil daarom ook andere ouders steunen door haar ervaringen te delen.
Eerste exemplaar
Het eerste exemplaar van ‘Farahilde, reizende strijdster’ is voor Lisa Westerveld. Zij is Tweede Kamerlid voor GroenLinks en zit in de commissie Jeugdzorg. “Lisa is een bevlogen vrouw die, ook als lid van de commissie Jeugdzorg, dingen anders wil en beter wil. En dat is precies wat ik met dit boek ook wil.”
De Lange hoopt dat Westerveld de ervaringen van Farahilde kan gebruiken om de protocollen bij de jeugdzorgorganisaties te verbeteren. Westerveld: “Dat hoorde ik heel erg in deze verhalen, dat de mensen die hier ook zaten aangaven dat ze toch tegen het systeem aanlopen. Als dat zo is, dan moeten wij er goed met elkaar naar kijken wat dat systeem dus doet met mensen. En als dat nodig is, moet je dus dat systeem uiteindelijk gaan aanpassen.”