Roosendaal

Haal carnaval in huis met Tullepetaonse Ruilkist: ‘Iedere pin heeft een verhaal’

Volgens Robbert heeft iedere pin of button zijn eigen bijzondere verhaal.

Sven de Laet Sven de Laet

Pins, buttons, vaantjes en sjaaltjes. Het is allemaal welkom bij de Tullepetaonse Pinnekes Ruilkist van Robbert Kroon. Vorig jaar bedacht de Roosendaler het ruilsysteem, om zo oude carnavalsprullaria een nieuw leven te gunnen. “Het gaat niet zozeer om die pinnetjes zelf, maar veel meer om de verhalen erachter.”

Zelf verzamelt Robbert al jaren de mooiste en meest bijzondere pins. “Ik ben vrij fanatiek.” Toch schuurde er iets. “Ik merkte dat het voor sommige mensen lastig was om aan bepaalde pins te komen. Terwijl met carnaval juist iedereen gelijk moet zijn. Jong, oud, arm of rijk. Dat maakt allemaal niets uit.”

De hoofdregel is dat ik niks verkoop. Je hoeft alleen iets leuks mee te nemen en dan mag je zelf iets leuks uitzoeken.

Zo werd het idee voor de ruilkist geboren. “De hoofdregel is dat ik niks verkoop. Je hoeft alleen iets leuks mee te nemen en dan mag je zelf iets moois uitzoeken. O, dat geldt trouwens niet voor kleding”, vertelt Robbert lachend. “Sommige mensen ruimen de zolder op en willen dan een lading oude carnavalskleren hier dumpen, maar da’s niet zo handig.”

Inmiddels is de kist behoorlijk gevuld, maar om het interessant te houden, is nieuwe aanwas hard nodig. “Zeker de oudere spulletjes zijn bijzonder. Vorige week nog kreeg ik een soort ketting van buurthuis Keijenburg. Zelf wisten ze eigenlijk al niet meer waar het oorspronkelijk vandaan kwam, maar later hoorde ik dat het in de jaren tachtig aan bezoekers van een bal is gegeven. En zo heeft ieder pinnetje, vlaggetje of vaantje zijn eigen bijzondere herinnering of verhaal.”

Wie nieuwsgierig is geworden, is volgens Robbert van harte welkom. “Nu mogen ze bij mij thuis een kijkje komen nemen, maar straks hoop ik natuurlijk vooral op evenementen te staan.” Waar je de kist ook opzoekt, vergeet in ieder geval geen ruilmiddel mee te nemen. “Die mooie donaties zijn alles!”

De bijzondere ketting die Robbert kreeg van het buurthuis, bleek al meer dan dertig jaar oud te zijn.