Mooie herinneringen en bijzondere verhalen bij reünie Kaaike Boven

Ondernemersvereniging Kaaike Boven uit Roosendaal organiseerde zondagmiddag een reünie vanwege het vijftigjarig jubileum. In de Paterstuin achter de kerk stonden verschillende foto’s uitgestald. Ook waren er oud-Hollandse spelletjes die deelnemers deden denken aan vroeger.

Het is flink druk in de tuin achter de kerk. Aan tafels verzamelen mensen zich onder het genot van een broodje. Samen wisselen ze herinneringen uit van de afgelopen vijftig jaar. Voor oud-voorzitter John Hertog is het een bijzondere dag. “Vanaf mijn geboorte tot nu toe is het een aaneenschakeling van mooie herinneringen op de Kade”, zegt hij. “Als hoogtepunt is in 1980 de Draai van de Kaai ontstaan vanuit de winkeliersvereniging.”

Een tijdje geleden deed de vereniging een oproep aan mensen om foto’s op te sturen. Daar is in grote getalen gehoor aan gegeven. “Wij zijn overspoeld met foto’s”, zegt voorzitter Gijs de Bot. “Bij iedere foto hebben mensen andere herinneringen en dat is ontzettend leuk om te horen.” Wat de mooiste herinnering voor hem is? “Die zijn we nu aan het maken. Dit is wel een hoogtepunt.”

Wielrennen, maar ook cultuur

Er zijn veel herinneringen over het wielrennen, maar Peter Kesseler van het vroegere Verkadehuis heeft juist veel herinneringen aan de cultuur. “Er is meer dan alleen wielrennen geweest op de Kaai”, zegt hij met een knipoog. “Wij zaten vooral in de muziek en ik denk dat ik veel andere mensen ook mooie herinneringen op de Kaai heb gebracht.”

Een van de dingen die hij nog goed weet, is de kleine uitmarkt op de Kaai waarbij kinderen hun kunsten konden laten zien. “Die werden dan beoordeeld, en wij hadden de achterneef van Beethoven in de jury”, vertelt hij vol enthousiasme. “Dat was een Sint-Bernardshond. Heel flauw”, lacht Kesseler. Hij geeft toe dat hij altijd wel zocht naar de grens om de boel een beetje voor de gek te houden. “Ik ben al een tijdje weg van de Kaai, maar ik mis de muziek.”

Oud-voorzitter Hertog heeft wel mooie herinneringen aan de wielerrondes in Roosendaal. “Wij hadden in 1989 als enige in Europa LeMond en Fignon, die elkaar in de tour versloegen, aan de meet staan”, zegt hij vol trots. “En in 1994 hadden we vijfvoudig tourwinnaar Indurain”, voegt hij toe. Hertog is geboren op de Kade en heeft er 75 jaar gewoond, maar nu moet hij vanwege zijn leeftijd wat rustiger aan doen. Ook hij mist het leven op de Kaai. “Daarom is het leuk dat ik vandaag zoveel oude bekenden zie.”

Saamhorigheid

In al in die jaren is er veel veranderd, want tegenwoordig zijn er nog weinig ondernemers die op de Kaai zijn gevestigd. “Vroeger had je een kruidenier, een bakker, een slager noem maar op”, aldus Hertog. Het gebied wordt nu meer gericht op wonen. “Natuurlijk is dat jammer, maar de wereld staat niet stil en daarom is zo’n reünie ook een goede gelegenheid om terug te blikken.”

Toch is er wel iets dat na vijftig jaar nog steeds hetzelfde is. “De saamhorigheid en het samen organiseren van dingen. En de eigenwijsheid, dat blijft”, geeft De Bot aan. Die saamhorigheid herkent oud-voorzitter John Hertog nog van vroeger en uit zijn eigen tijd als voorzitter. “Dat we met z’n allen een zijn.” Ook Kesseler sluit zich bij de twee aan. “Het ons kent ons kent ons, en dat vind ik toch wel het mooie. Mensen hebben veel voor elkaar over.”

Toekomst

Naast alle verhalen van vroeger, wordt er ook naar de toekomst gekeken. Hoewel er veel verandert op de Kaai en er meer woonruimte komt, kijkt De Bot met een positieve blik vooruit. Er komen meer jonge mensen in de buurt wonen en daardoor denkt hij dat er meer beweging komt. “Dan krijg je automatisch meer leven in de straat en dan verwacht ik dat de ondernemersvereniging ook weer haar bloei zal krijgen”, zegt hij.

Kesseler hoopt dat er in de toekomst misschien weer wat meer cultuur komt op de Kaai. “Dat de nieuwe Kaaicommissie het mooi nieuw leven in brengt om het creatief en cultureel te houden.” Voor Hertog is het vooral rustig aan af en toe meehelpen. “Zolang mijn gezondheid het toelaat wil ik nog wel actief blijven. Het leeft en bruist nog steeds dat zie je vanmiddag en dat belooft toch wel goeds voor de toekomst”, sluit hij tevreden af.