Van paardrijden naar para-atletiek was even wennen voor Iris: ‘Alles uit jezelf proberen te halen’

West-Brabant kent een hoop bijzondere sporten en sporters met ieder hun eigen verhaal. Deze zomer trekt ZuidWest Update door de regio om op zoek te gaan naar deze verhalen. Van de touwtrekvereniging tot de Nederlands kampioene squash en van Etten-Leur tot aan Woensdrecht, er komt van alles voorbij deze zomer. Met vandaag: para-atlete Iris van Loon uit Oudenbosch.

Naast de baan bij atletiekvereniging SPRINT in Breda maakt Iris zich klaar voor haar baantraining. Ze wisselt haar dagelijkse prothese voor haar blade. In haar trainingsgroep is Iris enige met een blade, maar ondanks dat doet ze het niet minder dan de rest. “Ik heb eens een keer meegedaan aan de talentendag op Papendal, en daar vonden ze dat ik het wel in me had”, begint Iris haar verhaal. Op dat moment had ze haar blade nog niet zo lang. “Ik ben daarna gaan kijken bij een training in Vught en dat zag er hartstikke leuk uit. Toen dacht ik: ‘ik kan wel een keer meedoen’.” Sindsdien is Iris fanatiek aan het trainen. “Je wil alles uit je zelf proberen te halen.”

Ongeluk

In 2021 heeft Iris tijdens het paardrijden een ongeluk gehad, waarbij haar paard schrok en steigerde met haar op zijn rug. Haar paard steigerde zó steil, dat hij samen met Iris achterover viel. “Toen is hij vol op mijn linkervoet gevallen. Door de klap was mijn voet verbrijzeld”, legt ze uit. In het ziekenhuis is geprobeerd om haar voet met donorbot te herstellen, maar dat ging niet goed. “Mijn lichaam accepteerde het bot niet en dus moest mijn voet geamputeerd worden.” Door complicaties moest ook haar onderbeen tot net onder haar knie geamputeerd worden. “Dat was geen leuke beslissing om op je 21ste te moeten maken.”

Alles is nieuw

Inmiddels is Iris een jaar actief in de para-atletiek, maar voor haar ongeluk was Iris vooral bezig met paardrijden. “Ik was eigenlijk helemaal niet sportief, dus het is allemaal nieuw voor mij”, lacht ze. Het rennen met een blade had Iris wel onderschat. Het is zwaarder dan ze had gedacht. “Het ziet er allemaal leuk uit en je denkt dat het een soort veer is, maar het is een hulpmiddel en geen wondermiddel. Je moet zelf alle kracht erin zetten wil de blade iets teruggeven, dus het moet toch uit jezelf komen.”

Door een blessure heeft ze een half jaar niet kunnen lopen, maar ondertussen is Iris weer rustig aan het opbouwen met de trainingen. Haar week zit daarom flink vol met het sporten en haar werk. “Ik werk nog 24 uur per week als kapster en thuis hebben we een akkerbouwbedrijf.” Daarnaast richt ze zich vol op haar sport, met als doel om topsporter te worden. “Dus het is best een druk leven.”

Iris traint namelijk zes keer per week. “Twee keer bij SPRINT in breda en één keer in Vught bij Joep Jansen, de bondscoach van de para-atletiek. Dan doe ik ook nog twee keer krachttraining en ook nog een keer zwemmen.” Ze wil zich gaan richting op de 100 en 200 meter sprint. “De explosiviteit is heel leuk en je daagt jezelf echt uit om steeds sneller te worden.”

Grote dromen

Al dat trainen doet Iris zeker niet zonder doel. Toch moet ze nog even geduld hebben voordat ze wedstrijden kan gaan lopen. “In november heb ik de classificatie voor de wedstrijden, dus het is het doel om volgend seizoen wedstrijden te gaan lopen. Dan kunnen we laten zien wat we kunnen”, zegt ze vol vertrouwen.

Ze ziet haar toekomst als topsporter positief in en kijkt er erg naar uit. “Ik hoop dat er veel mooie dingen mogen komen en dat ik alles uit mezelf kan halen.” En dat doet ze allemaal om haar grote droom te bereiken. “Mijn grootste doel is wel om naar de Paralypische Spelen te gaan van 2028 in Los Angeles”, sluit ze af, om vervolgens te beginnen aan haar baantraining.