Watersnoodwoning in Heijningen neemt je 70 jaar mee terug in de tijd: ‘Het kan altijd gebeuren’
In de Watersnoodwoning in Heijningen gaan bezoekers letterlijk zeventig jaar terug in de tijd. Naast echte spullen uit de jaren 50 verkeert het huis nog in originele staat zoals het ooit opgeleverd is. Om de herinneringen aan de Watersnoodramp van 1953 levend te houden, zit er ook een museum in de woning.
Ze zijn niet te missen wanneer je de Veluwestraat in Heijningen binnenrijdt: de watersnoodwoningen. Deze huizen werden door Zweden, Noorwegen en Oostenrijk na de Watersnoodramp in 1953 geschonken. Zo hadden getroffen inwoners toch een plek om in te wonen. Onlangs werd bekend dat een aantal van deze woningen het predicaat ‘rijksmonument’ ontvangen. Ook in Heijningen staat zo’n woning van Zweedse makelij. Sinds 2012 vinden bezoekers ook een museum in de woning.
Originele staat
Voorzitter Jan Dierks van de Stichting Watersnoodwoning/Museum Heijningen-Moerdijk laat enthousiast zien wat er allemaal in de woning te zien valt. “Hier is bijvoorbeeld het toilet. Deze is nog in de originele staat uit 1954.” De woningen zijn ooit via het Rode Kruis in Heijningen terecht gekomen. “Dit is één van de, uit mijn hoofd, 260 Zweedse woningen die naar Nederland zijn gekomen. Wij hebben allemaal spullen uit die tijd verzameld, waarmee wij in het huis kunnen laten zien hoe de mensen toen leefden”, legt Dierks uit.
Ook op de eerste verdieping zien de slaapkamers en badkamer er nog net zo uit als zeventig jaar geleden. Daarnaast is één van de kamers omgetoverd tot museum. “Daarin valt de informatie te vinden over de Watersnoodramp die ook Heijningen en Moerdijk trof. Achter de woning staat namelijk het gebouw van de Heemkundekring”, vertelt Sjaan Kannekens. Hij is als vrijwilliger betrokken bij het museum en is op dit moment alle informatie aan het digitaliseren. “Daar zijn wij nog wel even mee bezig, maar dan kunnen mensen het straks ook allemaal online terugvinden. Op die manier hopen wij ook de jeugd te bereiken.”
Herinnering levend houden
Toen de stichting zijn intrek nam in de Watersnoodwoning, zag het er niet zo uit als nu. “Het was in hele slechte staat. Deuren waren ingetrapt, de vloer bewoog en het plafond zag er niet uit. Wij hebben het helemaal teruggebracht in originele staat”, vertelt Dierks. Van alle kanten kreeg de stichting daarna spullen aangereikt, waaronder een bijzonder schilderij dat nu in de woonkamer hangt. “Twaalf dagen voor de woning open ging in 2012 kwam iemand met dit schilderij aanzetten. Daarop staan mensen uit deze buurt die vluchtten voor de Watersnoodramp.”
Ook buiten de woning is aan een bordje te zien hoe hoog het water destijds in 1953 wel niet stond. Volgens Dierks helpt de Watersnoodwoning en het museum mee om de herinnering aan de ramp levend te houden. “Denk erom: het kan altijd een keer gebeuren. Zoiets gebeurt op het moment dat je het niet verwacht. Daar willen wij toch nog steeds volop aandacht aan geven. Niet door zelf aan de dijken te gaan werken, maar om de mensen te informeren: pas op, het kan gebeuren.”