Zeeuwse dag in De Stuijvenburgh: een feest van herkenning voor velen

De bewoners van woonzorgcentrum De Stuijvenburgh in Bergen op Zoom konden zich donderdag eventjes in Zeeland wanen. Speciaal voor de Zeeuwse bewoners, en voor de mensen die iets met Zeeland hebben, organiseerde zorginstelling tanteLouise een Zeeuwse dag. Met mossels en bolussen op het menu en een modeshow met Zeeuwse klederdrachten. “Het is weer nèt as vroe’her”, klonk het in de zaal. Een feest van herkenning voor velen, en een aangename kennismaking met Zeeland voor de anderen.

Zeeuwse vlaggen, accordeonmuziek uit de luidsprekers en medewerkers in volksdanskostuum. De Urkse visserskapjes van de dames mochten even doorgaan als Zeeuwse mutsen – voor de bewoners maakt het allemaal weinig uit. Ze genieten met volle teugen. “Er zijn mensen die zijn geboren in Zeeland, ze hebben er misschien gewerkt of nog familie daar wonen of zijn er altijd op vakantie geweest. Zeker omdat we in een grensgebied zitten zijn er veel verbindingen met Zeeland”, zegt activiteitenbegeleider Leon de Flier. Het is de eerste keer sinds het aflopen van de coronacrisis dat De Stuijvenburgh weer een evenement kan houden. En er volgen zeker nog meerdere, kondigt hij aan, met telkens nieuwe thema’s.

Heimwee naar het water

Bewoonster Maike van Lammeren komt van Sint Annaland, waar ze jarenlang met haar man een visrestaurant had aan de jachthaven. Het huis staat er nog. “Dat heeft mijn man zelf gebouwd”, zegt ze. Haar kinderen wonen in Brouwershaven en zelf is ze verhuisd naar het wooncentrum in haar geboorteplaats Bergen op Zoom. Ze mist Zeeland en het water, en vooral de ruimte. “In het begin had ik wel last van paniekaanvallen”, moet ze toegeven. Maar inmiddels is ze helemaal gewend aan de Stuijvenburgh.

Zeeuw-meermin

Tijdens de gezamenlijke lunch was er ook theater, met het optreden een ‘Zeeuw-meermin’; getooid met een blonde krulpruik en spiegeltjeskapsel. “Eej, oe is’t meej julder”, klinkt het vrolijk in een bijna-echt Zeeuws dialect. Geen wonder, want het Bergs heeft tenslotte veel overeenkomsten met de buurtaal. De meermin was “mè d’n zwaere sturrem vanuut Reimerswaele aen komme spoele in Berrege”, vertelt ze tegen een groepje bewoonsters. Ze luisteren aandachtig toe. “Mae ‘k zal ‘t oe mar verklappen or, ‘k bin ‘n Braeber”. De toehorende dames glimlachen beleefd.

Klederdracht

Echt Zeeuws is het optreden van cultuurgroep Ons Boeregoed (spreek uit: Ons Boerehoed) uit Kapelle met een modeshow van klederdrachten. Van de sobere Thoolse dracht -een lange kanten kap en een jurk met zwarte pofmouwen- tot de kleurrijke kleding van de Bevelandse en Walcherse vrouwen. De mannen droegen een zwart pak met klepbroek en een ronde pluuzen’oed. Voorman Gerard Bal draagt de Westkappelse dracht, met een blauwe halsdoek. Alle mannen in Zeeuws kostuum dragen gouden keelknopen, die de boord van de halskraag bijéén houdt, legt Bal uit. Zijn groep houdt regelmatig optredens met volksdansen in tal van plaatsen. Zo zijn ze enkele jaren zelfs in Polen geweest, waarvan een fotograaf een reportage heeft gemaakt met onlangs een expositie in het Kapelse gemeentehuis.

Veelheid

Belangstelling voor Zeeland en de Zeeuwse cultuur is er van heinde en verre, zegt hij. “Overal waar we komen krijgen we na afloop vragen over de dracht, over de stoffen en siernaden”, zegt Bal. “Zeeland spreekt tot de verbeelding. Ook in andere delen van het land bestaan klederdrachten, zoals in Spakeburg, maar bij ons is er op elk eiland een andere dracht. Juist die veelheid maakt het zo boeiend.”