Alternatieve jubileumeditie van Roparun zorgde voor ‘dezelfde beleving’

De Roparun is weer gelopen. Het startschot voor de jubileumeditie klonk in het eerste weekend van oktober. Teams gingen voor de dertigste keer de uitdaging aan om geld op te halen voor mensen met kanker. En ook team Leef! uit Bergen op Zoom was er weer bij. Door corona had de Roparun wel een ander jasje. Waar het evenement normaal in het Pinksterweekend op de agenda staat, vertrokken de deelnemers nu in het najaar. Ook was er een alternatieve route, waardoor zij binnen de landsgrenzen bleven. Al deze koerswijzigingen hielden team 240 Leef! niet tegen. “We weten waar we voor lopen.”

De gebruikelijke route van Parijs of Bremen naar Rotterdam werd vervangen door een ronde in het zuiden van het land, met Landgraaf als start en finish. De 175 teams hoefden hierdoor maar 300 kilometer af te leggen in plaats van de ruim 500 in andere jaren. Maar dat betekende niet dat het makkelijk zou worden. “We liepen bijna 200 kilometer minder dan normaal. Maar wij zeiden tegen elkaar dat we het niet moesten onderschatten”, vertelt teamcaptain Mariëlla de Jonge.

Waar je voor loopt, palliatieve zorg, komt dan opeens zo dichtbij.

Het Bergse team deed voor de derde keer mee. En hoewel zij tijdens de voorbereidingen wel wat uitdagingen gewend zijn, stonden zij deze keer met een bijzonder droevig bericht aan de start. “Een sterfgeval binnen de familie van een teamlid, sloeg in als een bom. Waar je voor loopt, palliatieve zorg, komt dan opeens zo dichtbij. Dat komt binnen, dat is heftig.” Het team kreeg hierin goede begeleiding en voelde zich gesteund door andere teams en de organisatie. “Dan voel je die verbroedering.”

De aandacht gaat vaak uit de naar de lopers, maar De Jonge benadrukt dat juist het hele team belangrijk is. “Een loper kan niet zonder de fietser naast hem en de fietser kan niets zonder de chauffeur van het busje en de chauffeur kan weer niets zonder de navigator.” Ook de masseurs, cateraars en zorgverleners vervullen een onmisbare rol. Een belangrijke taak ligt volgens haar bij het basiskamp. “Zij slapen niet en hebben het misschien wel het zwaarst. Zij zijn verantwoordelijk voor alle zorg in elke mogelijke vorm. Hier worden onder andere de tassen gevuld, de bedden opgemaakt en eventueel medicijnen uitgedeeld.”

Naast het verdrietige bericht bij de start, zat het ook onderweg niet mee. Door materiaalpech waren zij genoodzaakt een beroep te doen op de organisatie. “Ik heb het nog nooit meegemaakt, dat ik iets nodig had en kan alleen maar zeggen ‘wauw, wat een goede organisatie’. De tegenslagen maken het team ook juist hecht en veerkrachtig.” Het hoort volgens haar ook een beetje bij de ploeg.

De teamspirit was goed. Het is er eentje voor in de boeken.

Ondanks de alternatieve opzet was de beleving hetzelfde. Maar een groot gemis was volgens De Jonge de doorkomsten. “Er waren wel doorkomsten, maar dit jaar liepen we niet door onze thuisbasis Bergen op Zoom. Je mist dan het moment met vrienden en familie. Om toch een teammoment te creëren, kwamen we allemaal bij elkaar bij een monument.” Ook droeg het team een ketting bij zich, die tijdens de route rondging. “Op deze manier houden we degenen die ons ontvallen zijn dichtbij.”

De captain is tevreden over het verloop. “De teamspirit was goed. Het is er eentje voor in de boeken. We waren ook een half uur voor onze verwachte tijd binnen.” Het eind van team 240 Leef! is volgens haar nog lang niet in zicht. Over de jaren 2020 en 2021 haalde het team 12.900 euro op. De totale opbrengst van de editie van 2021 bedroeg ruim twee miljoen euro. Dit geld wordt verdeeld over 91 goede doelen, projecten, of instellingen die bijdragen aan de missie van Roparun: “Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven.”