Café Trapke Op in Huijbergen: bescheiden met een grote sociale functie

Recent spraken we met Ad Bartels van café De Bakker in Moerstraten, de enige kroeg nog in dat dorp. Zouden er nog meer van dit soort bruine kroegen in de dorpen en het platteland van West-Brabant zijn? ZuidWest Update gaat de komende weken op kroegentocht. Niet langs de stadse markten en pleinen, maar door het buitengebied. Vandaag vertellen vertellen Truida en Marina Goossens van Café Trapke Op, over de sociale functie van hun bruine kroeg. En wat er gegeten wordt als Max Verstappen moet racen.

Op zondag in de namiddag zitten er al wat klanten in café Trapke Op. De tafels staan vol met flesjes Jupiler en er wordt volop gepraat tussen de groepjes gasten. Als de avond begint te vallen, komen er steeds meer auto’s aan de op de parkeerplaats. Een klant vertelt: “Wij komen hier op zondag altijd als Max Verstappen moet racen. We kijken dan met zijn allen naar de race en we kunnen van te voren via de groepsapp aangeven of we iets willen eten.”

Door Marina worden we vervolgens uitgenodigd om op een woensdag nog maar eens langs te komen, want dan is de kaartclub er ook.

Wat wij doen is niet zo bijzonder.

“Wij hoeven niet zo nodig in de belangstelling hoor en ook niet op de foto. Wat wij doen is niet zo bijzonder”, klinkt het eerst uit Marina’s mond. Het tegendeel blijkt waar. Als het eerste ijs is gebroken dan beginnen Marina en haar dochter Truida te vertellen, met op de achtergrond een muurschildering van herten in het bos.

“Normaal gesproken hebben we hier in het weekend een kok die kan zorgen voor wild buffet of een barbecue. En als Max moet racen dan maken we een maaltijd die zijn oorsprong vindt in het land waar de wedstrijd is. Dat kunnen de klanten vooraf bestellen.”

We zorgen en staan voor elkaar.

Dan schuift een klant aan bij onze tafel met zijn mobiele telefoon. “Kun je mij even helpen want ik snap het niet helemaal”, vraagt hij aan Truida. Waarna zij met een glimlach de helpende hand biedt. Marina voegt toe: “Dat is hier zo vaak en het hoort bij wat wij doen. We zorgen en staan voor elkaar.”

Klant sinds de Tweede Wereldoorlog

Dan keert een van de kaartspelers zich om: “Ik kom hier al sinds de Tweede Wereldoorlog”, verzekert hij ons. “Ik weet het nog zo goed want het was vlak na Dolle Dinsdag, al zo’n tachtig jaar dus.” Daarmee benadrukt de krasse negentiger de huiskamer-functie van Trapke Op. Volgens Marina en Truida bestond het café dan ook al voordat er überhaupt een Kamer van Koophandel was.

“Echt jeugdig publiek zien we hier maar zelden. Misschien eens wat bussen die even stoppen met de carnaval bijvoorbeeld. Verder komen hier veel wandelaars en fietsers buiten de vaste stamgasten om”, voegt Marina toe.

Kerst in de geest van oma

Trapke Op is zeven dagen in de week geopend. Behalve met de kerst, dan is de bruine kroeg gesloten. “Maar we zorgen wel dat er eten is om te voorkomen dat er mensen tussen wal en schip vallen. Niemand zal met de kerst alleen zitten. Dat is precies zoals oma het altijd wilde”, voegt Truida toe.