Roosendaal

Selda Bozkurt zet in op drie zetels: ‘Het begin was moeilijk, maar ik heb veel geleerd’

Selda Bozkurt in haar salon aan de Roemer Visscherlaan in Roosendaal

Laura Vermunt Laura Vermunt

In 2018 werd Selda Bozkurt de verrassing van de gemeenteraadsverkiezingen. Zonder enige ervaring of kennis van politiek betrad zij de Roosendaalse raad, nadat ze haar Nieuwe Democraten-lijsttrekker Ton Schijvenaars met één stem versloeg. Nu gaat ze met haar partij Burger Belangen Roosendaal vol overtuiging voor een tweede termijn. “De plannen zijn helder: drie zetels.”

Via de vrouw van Ton Schijvenaars ben je in de politiek terecht gekomen. Vertel.
“De vrouw van Ton was een klant van mij in de kapsalon. Via haar kwam ik in contact met Ton. Hij vroeg me of ik mee wilde doen met de verkiezingen. Ik wist eigenlijk niet eens wat politiek was, maar Ton beloofde dat hij het me wel zou leren. Ik dacht: als ik in de raad kom, kan ik veel meer betekenen voor de mensen.”

En toen stootte je met één stem verschil Ton van zijn troon.
“Op de verkiezingsavond werd duidelijk dat wij als partij één zetel hadden. Om kwart voor één ging ik naar huis. Die zetel zou nooit voor mij kunnen zijn. Maar de volgende ochtend om zes uur belde Ton. Hij kon waarschijnlijk heel de nacht niet slapen. Hij zei: ‘Selda de zetel is voor jou’. Ik vond het heel erg en zielig voor Ton. Hij had al zestien jaar die partij en dan geven ze die ene zetel aan mij? Hij vroeg of ik mijn plek aan hem wilde geven, maar dit kon ik niet doen”

Waarom niet?
“Wat moet ik dan zeggen tegen die mensen die op mij hadden gestemd? Ik voelde me verantwoordelijk voor die mensen. Zij hebben voor mij gekozen. Ik kan huilen voor Ton, maar de partij teruggeven gaat niet. ”

Ooit spijt gehad van deze beslissing?
“Nee. Al was het in het begin moeilijk en had ik de partij nodig.”

Bedoel je dat je geen steun kreeg van de Nieuwe Democraten?
“Klopt. Ton zei recht in mijn gezicht dat hij mij niet meer zou helpen. Hij ging stoppen met de politiek. Ik sprak hem aan op zijn belofte. Hij wist dat ik helemaal geen kennis had van politiek.”

Waarom denk je dat hij zijn belofte niet nakwam?
“Omdat hij zelf geen zetel had, denk ik.”

 De andere leden dropen ook af, hoe voelde dit?
“Ik ging bijna huilen. Tijdens die laatste vergadering van de partij zei bijna iedereen tegen mij dat ik het niet kon. Ik moest de partij teruggeven aan Ton. Ik zou in een put vallen en er nooit meer uitkomen. Ik was helemaal alleen en wist niets. Niet eens wat vergaderingen zijn.”

Besloot je daarom ook om Burger Belangen Roosendaal op te richten?
“Ik was geen Nieuwe Democraat in hart en nieren, ik kende het partijprogramma niet eens. Ik wilde gewoon mensen helpen. Plus zij liepen weg, niet ik. Waarom zou ik dan geen eigen partij oprichten?”

Heb je ooit nog iets gehoord van de Nieuwe Democraten?
“Nee. Ook Ton heeft mij nooit gebeld om te vragen hoe het ging. Zijn vrouw kwam na een tijdje ook niet meer naar de salon.”

Hoe ging je dan de raadszaal voor de eerste keer in?
“Ik wist niet wat ik moest doen. Ik was nog nooit in de raadszaal geweest. De allereerste keer ging ik helemaal achteraan zitten, zodat niemand mij kon zien. Maar iemand zei: ‘Selda, je hebt een eigen plekje, je moet hier komen zitten.'”

Waar had je moeite mee?
“Mijn Nederlands was en is nog steeds niet alles. Ik kan niet zo goed praten als andere raadsleden. Sommigen gebruiken ook moeilijke woorden. Misschien ook wel expres om mij onderuit te halen. Als beginnend raadslid moest ik me ook veel meer bewijzen. Als ik iets anders had kunnen doen, dan had ik van tevoren een cursus gevolgd. Ik had ook zoveel stress in die periode. Ik kwam zelfs in het ziekenhuis terecht. Bleek ik een darmziekte te hebben, die veroorzaakt werd door de spanning.”

Ooit kwaad geworden?
“Eén keer. Iemand zei dat ik hier alleen maar zat voor één groep van de samenleving. Dit ging over mijn uitspraak dat jongeren met een migratieachtergrond een lager schooladvies kregen. Ik werd toen zo kwaad. Ik ben hier voor iedereen. Ik vier bijvoorbeeld geen kerst, maar zamel wel geld in voor daklozen voor dit feest. Ik kijk niet naar geloof of afkomst. Ik ben er voor iedereen. Een Turk, Marokkaan, moslim, katholiek; het interesseert mij niet.”

Nooit overwogen om bij een andere partij aan te sluiten?
“Ik ben door andere partijen benaderd. Maar ik ga ze niet noemen.”

Was dat Jac Wezenbeek misschien? Hij doet in 2022 met 50PLUS mee.
“Met Jac heb ik inderdaad gesproken. Maar dit is op niets uitgelopen.”

Hoe gaat het nu?
“Ik heb veel geleerd. Ik heb Nederlandse les gevolgd en weet nu veel beter hoe alles werkt. Ik weet nu beter waar ik mee bezig ben en hoe ik dingen kan bereiken. Voor ik begon wist ik niet eens wat een vergadering was. Ik heb ook geen leden om mee te vergaderen, maar loop gewoon een buurthuis of dagbesteding binnen en bespreek de agendapunten met de mensen daar.”

Hoe ziet dat er dan uit?
“Nou, ik loop gewoon naar binnen en spreek met de mensen die daar op dat moment zijn. Zij zijn zo behulpzaam en ik krijg hier zoveel input. Ik sta echt tussen de mensen, midden in de maatschappij en ik weet wat er speelt. Dat is ook mijn sterke kracht. Mensen komen mijn kapsalon gewoon binnenlopen. Ze weten dat ik de mensen help en luister.”

Schiet dat bij sommige raadsleden wel eens tekort?
“Wij zitten in de raad voor onze inwoners. Niet voor onze ego’s, eigenbelang of het geld. Ik noem geen namen, maar ik zie dit wel. Ik vraag me dan af wat ze hier doen.”

Een extra zakcentje is toch lekker meegenomen?
“Weet je waar dat geld bij mij naartoe gaat? Naar een weeshuis in Indonesië. Ik had dat geld toch eerst ook niet? Dan kan ik het net zo goed weggeven. Ik hoef niet rijk te worden.”

Als je één ding op mag noemen waar je het meest trots op bent, wat zou dit dan zijn?
“Ik ben op heel veel dingen trots. Maar als ik moet kiezen, dan toch wel het jeugdontbijt. Er zijn veel kinderen die zonder ontbijt naar school gaan, omdat er geen geld voor is. Door het Roosendaals jeugdontbijt hoeft dat niet meer.”

Hoe ziet de toekomst eruit voor Burger Belangen Roosendaal?
“Ik heb de verwachting en de wens om met drie zetels in de raad terug te komen. Dan kan ik nog meer betekenen. Ik heb nog zo veel ideeën. Ik heb al veertien personen voor de lijst, die ook erg multicultureel is. Turken, Marokkanen, Nederlanders en een boer. Echt een afspiegeling van de samenleving. Het enige wat ik nog mis zijn mensen met meer ervaring. Het programma maak ik samen met de andere kandidaten, maar armoede is en blijft wel het speerpunt.”

De redactie heeft oud-raadslid Ton Schijvenaars benaderd voor een reactie. Hij gaf aan geen interviews meer te willen geven in de media.