Surplus Zundert viert 5000ste ritje AutoMaatje

Van een kappersafspraak tot aan een ziekenhuisbezoek; met de ritjes van AutoMaatje komen de bewoners uit Zundert overal. Afgelopen maand is het 5000ste ritje gereden en dat moest gevierd worden.

In de zaal op de begaande grond van het Surplus verzorgstehuis ‘Nonnekeshof’ zaten 33 vrijwilligers al klaar voor de opening. Vrijdagmiddag vierden alle betrokken het 5000ste ritje wat begin januari is gereden. Een kers op de taart, voor een project wat volgens Jessica Nouws, coördinator binnen AutoMaatje Surplus Zundert, in populariteit steeds blijft groeien. “We zijn enorm gegroeid in het aantal vrijwilligers en zien ook dat er steeds meer gebruik wordt gemaakt van de dienst,” vertelt Nouws.

Daarnaast neemt het ook volgens de coördinator een druk weg bij mantelzorgers. Tegenover een kleine vergoeding kunnen ouderen gemakkelijk overal komen. “We voorkomen er een stukje eenzaamheid mee en de mantelzorgers worden ermee ontlast. Het maakt ouderen ook een stuk zelfredzamer, waardoor ze langer thuis kunnen blijven wonen en minder afhankelijk zijn van anderen.”

ANWB AutoMaatje

De ANWB is zo’n tien jaar geleden met het initiatief gekomen. Surplus Zundert heeft zich daar in 2021 bij aangesloten. De organisatie begon met vier vrijwilligers, maar is ondertussen uitgegroeid tot 35 vrijwilligers die wekelijkse ritjes maken. Ouderen die slecht te been zijn of niet meer achter het stuur durven te zitten kunnen gebruik maken van de dienst. Via het nummer 076 – 597 22 00 kunnen deelnemers dan bellen om een afspraak in te plannen.

Een van de planners die je dan aan de lijn kan hebben is Kees Rovers. Al twee jaar is hij planner voor ANWB AutoMaatje Zundert. “Plannen heeft altijd al een beetje in mijn genen gezeten en ook het organiseren van zaken. Zelf kan ik geen autorijden, want ik ben slechtziend, maar op deze manier kan ik dan toch mijn steentje bijdragen. Én heb ik een hele leuke vrijwillige job naast mijn pensioen.”

Ow, wat fijn dat ik nou even een normaal gesprek met iemand kan voeren

Zijn vrouw, Corrie Roovers, werkt er ook als vrijwilliger. Zij is een van de chauffeurs die de mensen van A naar B – en soms weer terug naar A – brengt. “Je kan toch iets voor een ander betekenen en mensen zijn heel dankbaar”, vertelt ze. Zo’n drie keer per week rijdt ze rond in haar auto om mensen naar de desbetreffende locatie te brengen. Aan de ritjes houdt ze bijna altijd wel leuke verhalen over. “Een poosje terug had ik een mevrouw in de auto, die zelfstand woont met haar partner, maar zij was dementerend. Die zij: ‘Ow, wat fijn dat ik nou even een normaal gesprek met iemand kan voeren’.” Kees en Corrie hopen nog vele jaren bij te kunnen dragen aan het vrijwilligers werk. “Voor mij is het maar een kleine moeite, waar mensen heel dankbaar voor zijn.”