Jim (98) was 15 toen hij het Canadese leger inging en Nederland bevrijdde
Oorlogsveteraan Jim Parks is nu 98 jaar (foto: Omroep Brabant)
Rond de honderd jaar zijn ze nu, de oorlogsveteranen die Europa hebben bevrijd in 1944 en 1945. Er zijn er steeds minder en het gaat snel. Dus een bezoek van een bevrijder is bijzonder tegenwoordig. Dat besef drong ook door op een korte herdenking in Bergen op Zoom, zondagochtend.
“Het is natuurlijk een plechtige gebeurtenis, maar toch word ik er blij van”, zegt Jim Parks (98). Met drie zoons en kleinkinderen bezoekt hij het Canadees ereveld bij Bergen op Zoom. Ruim 1100 graven liggen er, vooral gesneuvelden van de Slag om de Schelde waar hij ook in meevocht.
Dank
Burgemeester Frank Petter ontvangt de veteraan hoogstpersoonlijk. “Dank voor wat u voor ons heeft gedaan”. Daarna brengt de burgemeester hem in zijn rolstoel naar de graven. Lopen is lastig voor Jim.
Jim kon als vijftienjarige al in het Canadese leger door te doen of hij ouder was. In de vroege ochtend van 6 juni D-day zat de mortierschutter midden in de eerste aanvalsgolf op Juno Beach, Normandië. “We vochten daar tien weken”.
Herdenkingen
Daarna bevrijdde de jonge sergeant met zijn Royal Winnipeg Rifles delen van België en Zeeland. Door bevrijd Brabant trok hij met zijn eenheid naar Groesbeek voor de doorstoot naar het noorden van Nederland, waaronder Dokkum en Delfzijl. Sinds 2015 komt Jim geregeld terug voor herdenkingen.
Bij de eerste grote herdenkingen in de jaren negentig kwamen nog busladingen veteranen. De laatste jaren neemt dat snel af. Dat is niet gek. De jongste veteranen zoals Jim, zijn al bijna honderd. Bij de meeste herdenkingen zie je ze al niet meer.
Tank
Hoe snel het gaat dat blijkt wel uit het verhaal van Rick Boon (59) die zondag ook op het ereveld is. Zijn vader Arthur had hier ook moeten staan. Arthur was boordschutter op een Shermantank. “Pa vertelde altijd dat hij de Slag om de Schelde erger vond dan D-Day”, zegt Rick.
Het is nu drie weken geleden dat Arthur (98) overleed. “Het is emotioneel zwaar om hem niet te zien hier,” vertelt Rick aan Omroep Brabant.
Vlaggetjes
Alle aandacht gaat uit naar Jim. Met een stapel Canadese vlaggetjes gaat hij graven af. Onderweg plant hij ze bij diverse stenen en hij staat even stil, in gedachten. “De mensen hier zijn achtergebleven”.
Zijn vrouw is thuisgebleven maar drie zoons volgen hem op de voet. Ook kleinkinderen reizen mee. “Die dankbaarheid hier, die zien we steeds weer. Het is ongelofelijk en het ontroerd me steeds weer”, zegt kleinzoon Andrew (31). Hij vertelt dat hij nog steeds nieuwe verhalen hoort van opa. “We willen doorgaan met herdenken, zijn erfenis overnemen.
Het bezoek aan het ereveld maakt indruk, ook op de mensen van het herdenkingscomité Brabantse Wal. Ze realiseren zich dat Jim misschien wel de laatste veteraan is die op bezoek komt. “Dat zou zo maar kunnen”, zegt Paul Versijp.
Handtekening
Toevallig komt een groep fietsers voorbij uit Engeland. Ze willen Jim allemaal de hand schudden en bedanken. Jim doet dat met plezier en deelt zelfs een handtekening uit.
Jim heeft een drukke week voor de boeg. Hij gaat naar Dokkum en Delfzijl, waar hij als bevrijder binnentrok. Jim wil graag volgend jaar 80 jaar bevrijding mee maken, als dat kan.
