Remko Willems schiet plaatjes van melkwegstelsels hier ver vandaan: “Blijft iets magisch”

De Rosettenevel, de Orionnevel of de M51 Whirlpool Galaxy. Het ligt lichtjaren weg van de wereld (en Nispen), maar toch heeft Remko Willems deze melkwegstelsels weten te fotograferen. Nu zijn werk als gitarist en muziekleraar door de coronamaatregelen op een lager pitje is komen te staan, heeft Willems zijn grote passie weer opgepakt: astrofotografie. Wekelijks plaatst hij een foto van een buitenaards melkwegstelsel waar hij niet over uitgepraat lijkt te raken.

Een joekel van een telescoop staat in de achtertuin van Remko Willems. “Astrofotografie is dat je foto’s maakt van objecten die aan de hemel staan. Je begint met de maan, daarna ga je op zoek naar steeds andere en interessantere melkwegstelsels. Langzaamaan ben ik daar beginnen foto’s van te maken”, vertelt Willems. “Ik vind het vooral leuk om objecten te fotograferen die je met het blote oog niet kunt zien. Ja, dan komt er wat meer om de hoek kijken.”

Stacken

Als kind was Willems al gefascineerd door het universum. “Als kleine jongen keek ik ‘s nachts naar de hemel om sterrenbeelden te herkennen. Ook ging ik naar open dagen van het sterrenkijken en zelf een eigen sterrenkijker gebouwd met spiegel en al. Op een gegeven moment wilde ik het koppelen aan fotografie. Dan wordt alles anders eigenlijk.”

(tekst gaat verder onder de foto’s)

De telescoop is bijna niet te tillen door één persoon. Met zijn telescoop kan Willems foto’s maken van melkwegstelsels die lichtjaren verderop liggen. “Op een gegeven moment heb ik een camera aan de telescoop gehangen en heb ik één foto gemaakt”, vervolgt Willems. “Elke sterrenkijker begint zowat met de maan. Met een kleine telescoop zie je de andere melkwegstelsels als kleine vlekjes in de verte. Toen kwam de techniek om de hoek kijken dat je kan gaan ‘stacken’, dan wordt het interessant. Dat wil zeggen dat je bijvoorbeeld vijftig foto’s van vijf minuten maakt en op elkaar stapelt. Dan zie je het licht dat je met het blote oog niet kan waarnemen.”

Makkelijk is het zeker niet. “Alles in het heelal draait, zoals iedereen wel weet”, aldus de Nispense hobby-astrofotograaf. “Als je lang een object wil fotograferen, dan loopt dat uit beeld omdat de aarde ook draait. Deze telescoop zet je parallel op de aardas en die gaat als een klok tegen de aardas indraaien. Zodat hetgene wat je wilt fotograferen precies in het midden staat. Dan komt het hele proces van het bewerken aan te pas. Hoe meer data je hebt, des te mooier de foto is uiteraard.”

(tekst gaat verder onder de foto)

Nachtenlang bezig

Astrofotografie is volgens Willems dus een kwestie van dataverzameling. “Om een beetje data te verzamelen heb ik toch wel een of twee nachten nodig. De telescoop maakt dan vier, vijf uur achter elkaar foto’s. Wel zit je met de nodige ruis. Satellieten, of wat te denken van alle heelalvervuiling waar Tesla mee bezig is. Dat moet je vervolgens in de nabewerking allemaal wegpoetsen tot je het resultaat krijgt. De resultaten deel ik graag, maar zie ik vooral als een hele grote hobby van mij. In de Facebookgroep ‘Wat Gebeurt Er Allemaal In Roosendaal’ ben ik van plan om de komende weken een aantal foto’s wekelijks te delen. De reacties die ik daar op krijg zijn heel leuk.”

Astro-avond

Maar niet alleen foto’s wil hij delen, ook zijn expertise. Met het bestuur van Openluchttheater Nispen is hij al in gesprek gegaan om in het najaar een speciale avond te organiseren. “Net als hoe ik als kind in aanraking kwam met het universum lijkt het me ook eens leuk om een avond te organiseren. Dan is de maan een heel dankbaar object om iets rond te doen. Bijvoorbeeld in het Openluchttheater, dat zou een mooie locatie zijn. Ergens in het najaar zou ik iets willen organiseren om mensen daar kennis mee te laten maken. Ik loop met het idee om de maan te projecteren op een groot scherm, maar dat zijn allemaal nog prille ideeën.”

(tekst gaat verder onder de foto’s)

Ook op muzikaal gebied zit Willems niet stil. In de luwte is hij bezig aan een nieuw album waarmee hij zijn twee passies aan elkaar wil koppelen. “Een van de astrofoto’s moet de cover van mijn nieuwe album worden. Als ik straks bijvoorbeeld twintig foto’s heb geplaatst, wil ik via polletjes erachter komen wat Roosendalers de mooiste foto vinden. Na de kleine verkiezing weet ik welke foto de mooiste is en op mijn album terecht mag komen. Uiteindelijk zal het dus een foto gaan worden die door het publiek wordt gekozen. Onder de winnaars wordt er tegen die tijd uiteraard een album verloot”, verzekert Willems.