Oekraïense chauffeurs krijgen eten én bier van Roosendaalse collega
Robin, links naast een vrachtwagenchauffeur in een geel hesje, deelt eten en drinken uit aan Oekraïense collega's
De Roosendaalse vrachtwagenchauffeur Robin Delsink zet zich in voor zijn Oekraïense collega’s, die momenteel in Nederland vast staan. Met geld dat hij inzamelt via GoFundMe, stelt hij voedselpakketten samen, die hij uitdeelt bij Hazeldonk. “Als je niks hebt, ben je blij met elk sprankje hulp dat iemand biedt.”
“Vanaf het moment dat de Russen aan de grens stonden, verwachtte ik escalatie. Het is belachelijk dat dit zo uit de hand is gelopen,” vertelt Robin, die zelf voor Breewel Transport werkt. Hij wilde daarom iets doen voor zijn Oekraïense collega’s, die niet meer kunnen pinnen en daardoor zonder eten en drinken vast staan in Nederland. “Ze zitten al zo in de penarie door die oorlog.”
Vechten voor thuisland
Daarom haalt Robin, met geld dat hij ophaalt via zijn crowdfunding, boodschappen voor hen. “We delen onder andere water, vruchtensap, brood en ontbijtkoek uit.” Maar, voor een goede verwerking, deelt Robin zaterdag ook wat anders uit: “Een lekker biertje, want dat pak ik zelf altijd als ik me rot voel.”
Als dit in Nederland zou gebeuren, zou ik ook vechten voor mijn thuisland.
Robin werkt samen met Chauffeursnieuws, dat al anderhalve ton heeft ingezameld voor alle Oekraïense collega’s. Zij halen wat duurdere producten, zoals EHBO-dozen, maar willen ook de dure brandstof financieren voor chauffeurs die terug willen naar hun thuisland. Zij willen mee vechten aan het front. “Je weet dat het je dood wordt, maar je vecht voor je thuisland en je gezin. Als dit in Nederland zou gebeuren, zou ik daar ook toe bereid zijn,” aldus Robin.
Verwoeste dorpen
Het is zaterdag overigens niet de eerste keer dat hij pakketten uitdeelt aan vaak huilende, Oekraïense chauffeurs. Op Hazeldonk kijkt hij naar LT- en UA-kentekens, waarna hij – vaak met handen, voeten of Google Translate – een praatje met de chauffeurs aanknoopt.
“We hebben iemand gehad waarvan zijn vrouw en kinderen, onder wie een baby van anderhalf, in oorlogsgebied zitten. Ze wonen veertien kilometer van de Russische grens af. Hij kan geen contact met ze krijgen.”
Ook laten de chauffeurs, die vaak nog veel familie in Oekraïne hebben, filmpjes zien van hun dorp dat totaal verwoest is. “Ik probeer ze dan te troosten, maar na een uur zijn ze weer terug bij af. Ik sta zelf ook met tranen in mijn ogen door deze situatie.”
Lees ook: Schillemans: ‘Pak verantwoordelijkheid in opvang Oekraïense vluchtelingen’ Lees ook: Burgemeester Petter: ‘Met open armen klaarstaan voor het volk van Oekraïne’